"หนูหน้าไปโดนอะไรมาลูก
น่ากลัวมาก ไปหาหมอมารึยังจ๊ะ"
คำพูดของป้าคนนึง ก้อง... อยู่ในหัว
ตอนที่นุชาเดินสวนตอนไปซื้อส้มตำเมื่อ 2 ปีก่อน
เป็นคำพูดที่มีคนมาทักนุชาเรื่องสิวช่วงที่มันเห่อหนักคนแรก
ความรู้สึกในใจตอนนั้น เหมือนหัวใจตกไปตาตุ่ม
หน้าตาร้อนผ่าวๆ มีเหงื่อออกตามขมับ
คล้ายๆจะเป็นลม
มันเป็นสัญญาณเตือนว่า "ฉันกำลังช็อคนี่หว่า"
นี่ป้ารู้ไหม ทักกันเรื่องอะไรอยู่
ช่วงที่สิวขึ้นเราหมดกำลังใจไปแล้ว
ขออย่างเดียวนะ คือห้ามทัก
นุชาโชคดีมากที่เป็นคนคิดบวก
อะไรที่เรามองว่าเป็นเรื่องธรรมดาใครๆก็เป็น
จะยิ้ม และคิดเสมอว่ามีอะไรดีดีรออยู่เสมอ
เวลาคนทักเรื่องสิว สิ่งที่นุชาทำมาตลอดเลยคือ
ยิ้ม...
เดินหนี...
เบี่ยงประเด็น..
ทักบ่อยๆ ชักใจเสียบอกเลยว่าเสียใจ
ห้ามทักอีก
หนักเข้าไม่รู้เรื่อง ... ฉันจะเลิกคุยกับเธอ
มันได้ผล และทำให้นุชาอยู่รอดมาถึงทุกวันนี้
ด้วยใจที่มีความสุขและเป็นปกติ
ไม่ต้องนอย ว่าสิวเยอะนั่นนู่นนี้
คนเป็นสิวบนโลกนี้มีมากกว่า 10 ล้านคน
มันไม่ใช่แค่เราคนเดียวแน่ที่ว้าเหว่นี่นา
ยิ้มและคิดเสมอว่า "ฉันยังมีเพื่อนอยู่"
ลงมือรักษาถูกต้อง รักษาสุขภาพมันหายได้
นุชายืนยัน "Strong " สิจ๊ะ รออะไร
นุชามาพูดเชียร์เพื่อคนเป็นสิวทุกคนนะครับ
----------------------
ติดตามนุชาผ่านทาง line@
กดเพิ่มเพื่อน : http://line.me/ti/p/@mdt6242v
Line : @mdt6242v (มี@ข้างหน้า)
นุชา #happynucha
No comments:
Post a Comment